http://ranking.heeact.edu.tw
این نظام رتبه‌بندی، ارزیابی و رتبه عملکرد مقالات علمی 500 دانشگاه برتر در سراسر جهان را نمایش می‌دهد. سه معیار بر اساس 8 شاخصی که برای ارزیابی کلی عملکرد مقالات علمی دانشگاه در این نظام رتبه‌بندی مورد استفاده قرار گرفته است. معیارها عبارتند از: عملکرد یا بهره‌وری تحقیقات (20٪)، تاثیر تحقیق (30٪) و پژوهش‌های برتر (50٪).
  سیستم رتبه بندی HEEACTبر رتبه‌بندی مبتنی بر مقالات علمی تاکید دارد. تاکید بر عملکرد پژوهشی، شاخص‌های این سیستم رتبه‌بندی را نسبت به شاخص‌های سنتی از قبیل اعتبار دانشگاه  که توسط داوران منعکس می‌شود و یا تعداد برندگان جوایز نوبل که تمایل به توجه به دانشگاه‌های با سابقه طولانی و یا دانشگاه‌های کشورهای توسعه یافته را دارند، عینی‌تر می‌سازد.
HEEACT رتبه بندی علمی دانشگاههای جهان را در سال 2007 آغاز کرد و رتبه بندی مبتنی بر رشته را در سال 2008 منتشر ساخت. HEEACT در رتبه‌بندی موضوعی در زمینه علوم و مهندسی در سال 2010 پیشرو بود. در سال  2011، HEEACT رتبه بندی 500 دانشگاه برتر را بر اساس عملکرد کلی  منتشر کرد. نتایج رتبه بندی رشته‌ای و موضوعی به  صورت جداگانه اعلام می‌شود.
 این سیستم رتبه بندی، داده های کمّی برگرفته از نمایه استنادی علوم (SCI) و نمایه استنادی علوم اجتماعی (SSCI) را برای ارزیابی عملکرد برونداد پژوهشی دانشگاه‌ها به صورت مقالات علمی را مورد استفاده قرار می‌دهد. شاخص های مورد استفاده دراین  سیستم رتبه بندی بر ویژگی هایی تاکید دارند که این ویژگی ها به شرح زیر است:
1- تاکید بر  کیفیت تحقیق - شاخص های ارزیابی کیفیت تحقیقات (تاثیر تحقیقات و تحقیقات برتر) 80 ٪ از امتیاز عملکرد را به خود اختصاص می‌دهد. این شاخص بر اساس تعداد استنادها و h-index ها می باشد.
2-  نرمال سازی اندازه دانشگاه ها و یا تعداد اعضای هیات علمی: تاثیر اندازه بر نتایج نظام رتبه‌بندی غیر قابل چشم پوشی است، به‌خصوص زمانی که تعداد  مقالات به عنوان تنها شاخص برونداد پژوهشی در نظر گرفته شده است. از آنجا که تعداد مقالات ارتباط نزدیکی با تعداد اعضای هیئت علمی دارد،  به کارگیری شاخص تعداد مقاله‌ها اغلب به نفع دانشگاه‌های بزرگتر است. این سیستم رتبه‌بندی، این نقص را با ترکیب میانگین تعداد استنادها و h-index در محاسبه امتیاز عملکرد دانشگاه تصحیح می‌سازد. گنجاندن دو شاخص، که با هم 30% امتیاز کل برای آن‌ها درنظرگرفته شده است، توازن ارزیابی کمی و کیفی تحقیقات را فراهم می‌سازد و عملکرد دانشگاه را بدون در نظر گرفتن اندازه آن  محاسبه می‌کند.

3-  محاسبه عملکرد پژوهشی کوتاه مدت دانشگاه (که 55 درصد نمره را به خود اختصاص می دهد)، مقایسه عینی‌تر بین دانشگاه‌های با سوابق تاریخی متفاوت را تضمین می‌کند.